ULICA NADE TOMIĆ
Stambeno-poslovna i institucijska ulica između Voždove i Ulice Petog kongresa u centru Niša.
Istorija ulice inicirana je poljskim putem koji je u periodu turske vladavine, a verovatno i pre toga, vodio u pravcu Čaira polazeći od putne raskrsnice na današaem Trgu osloboćenja. Kao poljski put Ulica je ucrtana u takozvanom „Italijanskom planu" 1719. godine 14 kao sokak u formiranju, a dalje kao poljski put vidi se i na austrijskim planovima-gravurama 1737. godine.15) Ulicu Nade Tomić, kao Muftijski sokak, spominje i M. Đ. Milićević u svojoj „Kraljevini Srbiji".16) Isti sokak u tekstu „Srbija u ratovima" spominje i Živan Živanović navodeći „da nije do kraja, ka crkvi, probijen i izveden".17) Pozicija sokaka ucrtana je i u Vinterovom „Projektu za regulaciju varoši Niša" 1878. godine, iz kojeg se vidi da se sokak pruža do jarka (današnje Ulice Petog kongresa), gde se gubio u spletu sokaka oko današnjeg Trga republike i Dušanove ulice.
S prvim regulacionim potezima po oslobaćanju od Turaka, na temelju Vinterovog „Projekta za regulaciju", već krajem XIX veka Muftijski sokak je ispravljen i proširen, dobivši današnju pravu trasu. Posle požara u jevrejskoj mali 35. avgusta 1379. godine (današnja Balkanska i Ruđera Boškovića ulice), državni telegraf je iz rabinjereve kuće (uništene u požaru) preseljen u Muftijski sokak s njegove desne strane gledano prema jugu. Sokak je zbog toga, 1880. godne, prozvan Telegrafska ulica. Na svečanoj sednici Odbora Opštine Niša, održ anoj 11. septembra 1900. godine, pored ostalog doneta je odluka da se ova ulica „od sada zove Ulica spske kraljice Drage".
Posle pada obrenovićevaca (1903), pa do 1945. godine, Ulica je još jednom preimenovana u Ulicu Cara Nikole, ali zbog smeštaja pošte u njoj u narodu je bila poznata i kao Poštanska ulica. Posle drugog svetskog rata dobila je ime io prvoborcu i organizatoru borbe u niškom kraju, Nadi Tomić, streljanoj na Bubnju 1942. godine.
Zbornik Narodnog Muzeja Niš, br. 6-7, 1991
IZ TOPOLOŠKE ISTORIJE NIŠA